giovedì 10 settembre 2015

Natura nose e tose


 

Giovedì 10 settembre 2015 

     Carissima S. e blog, ‘quando ca casca e nose, se vendéma e se va a tose’, questo xé el pensierin ca me xé vegnù caminando stamatina pal l’arzare del Bisato. El ceo xé coertoda nuvoe, ma el soe el ghe xé. Intnro a mi nei canpi ghe xé el formenton taià e calche canpo arà. Nel nogareto de drìo a cesa de san Nicoa, dentro ae mura dea Vila Bussacarini, ghe xé on mucio de nose ca xé cascà. Pì vanti soto Cà Barbaro, e vigne ga i graspi de ua pronti par essare vendémà, cossì el me pensiero va a na volta quando ca drìo e vigne, vende mando, a semo strucavimo de ocio coe tose, ca a sera col scureto a se trovavimo a smorosare soto ste vigne e gustando calche recio de ua e calche baseto….ca beo ca jera.

Bona Jornata!

 

Ieri bastava na ociada
e a sera soto a vigna se se trovava
On cò ghe xé el teefonin
e se se trova sentà so on tavoin
Ieri se se contentava de on recio de ua
on cò co on goto in man
a se a trovemo in leto nua
Ieri se jurava Amore eterno
on cò l’amore xé on inferno
Ieri se se contentava de poco
on cò tuto e subito
e  po’ se va via de oco
Ieri altro ‘naltro tenpo
on cò no se perde tenpo.

Nessun commento:

Posta un commento